LIATURCHES

Het grote onderscheid tussen mens en dier (in ieder geval voor iedereen die in het onderwijs werkt) is dat mensen in staat zijn om iets aan anderen te leren. Het blijft een wonder dat een kleuter in de zandbak, na twintig jaar onderwijs in staat is om in een groot team onderzoek te doen naar de wijze waarop elementaire deeltjes met elkaar zijn verbonden in een atoomkern. Dit zou niet mogelijk zijn zonder een ononderbroken reeks van vakbekwame en inspirerende leraren. Deze leraren beheersen de kunst van het opleiden. Door de druk van allerlei organisatorische rompslomp, vergaderingen, rapportages en verslagen, raakt voor docenten de kern van de zaak soms op de achtergrond: een opgroeiende jongere precies dat geven wat zij of hij nodig heeft om op te groeien.
Want onderwijs is ook een lastig vak. Ondanks dat de beschreven geschiedenis van het onderwijs al zo’n 2500 jaar oud is, de Griekse filosoof Plato schreef er al over, weet nog niemand precies wat de factoren zijn die een opleidingstraject succesvol maken. Als gevolg van die onwetendheid doen er veel mythes de ronde en kunnen zelfbenoemde experts boude beweringen doen die bij nader onderzoek weinig waard blijken. Bijvoorbeeld over nieuwe media die aan de ene kant als ondermijnend en aan de andere kant als zegen worden gezien, van digitale ADHD tot 21st century skills.
In deze lezing staan we stil bij de kunst van het onderwijzen. Wat maakt leerkracht tot een inspirerende vakman? En hoe verbindt je hardnekkige mythes, wetenschap en weerbarstige praktijk tot een omgeving waarin jongeren tot bloei komen?